ರೋಹಿತ ಪುರಾಣ – 1

ಹಾಯ್ ಗೆಳೆಯರೆ,

ನಾನು ರೋಹಿತ್, ಬೆಂಗಳೂರು ನಿವಾಸಿ. ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಇಂಜಿನಿಯರ್, ಹವ್ಯಾಸಿ ಪ್ರವಾಸಿ, ಆಗಾಗ ಹೊಸ ಜಾಗಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವುದು ನನ್ನ ಹವ್ಯಾಸ, ಇದರಿಂದ ಎರಡು ಲಾಭಗಳು. ಒಂದು ಹೊಸ ಜಾಗದ ಪರಿಚಯ, ಇನ್ನೊಂದು ಹೊಸಬರ ಪರಿಚಯ ಸ್ನೇಹ ಸಿಗಬಹುದೆಂಬ ಆಸೆ. ನಾನೀಗ ಹೇಳುವ ಕಥೆ ನಿಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಇದು ನಡೆದಿದೆ, ಕೆಲವು ಹಳ್ಳಿಯ ಪೋಲಿಗಳಿಗೆ ಇದು ಸತ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದಿದ ನಂತರ ದಯವಿಟ್ಟು ಹುಡುಗಿಯರ ನಂಬರ್ ಕೊಡಿ ಎಂದು ಇಮೇಲ್ ಮಾಡಬೇಡಿ.

ನಾನು ನಾಲ್ಕನೇ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಕೆಯ್ಯಲು ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಂಡವನು. ಆಗ ಕೆಯ್ಯುವುದು ಯಾಕೆ, ಅದರಿಂದ ಏನಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಮಗೇನು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಜೋಳದ ತೆನೆಗಳ ನಡುವೆ , ರಾಗಿಯ ಹೊಲದ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೆಸೆದುಕೊಂಡ ಜೋಡಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ನಾವು ಹಾಗೆಯೇ ಮಾಡೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡು ಮಾಡಿದ್ದೆವಷ್ಟೆ. ಆಗ ತುಣ್ಣೆ ನಿಗುರುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಯಾಕೆ ಅಂತ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಈ ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡದ ಭಂಗಿಗಳಿಲ್ಲ, ಕೇಳದ ಕಥೆಗಳಿಲ್ಲ. ಗಂಡ ಬಿಟ್ಟವಳ ಹಾದರ, ಗಂಡ ಸತ್ತವಳ ಕಾಮುಕತನ, ಗಂಡನಿದ್ದೂ ಬೇರೆಯವರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ನೇಹಿತನ ಅಮ್ಮ. ಕೇವಲ ಒಂದು ಸಾರಾಯಿ ಪಾಕೆಟ್ ಗಾಗಿ ತುಲ್ಲು ಆಗಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸೂಳೆ. ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವಳ ಕೆಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ ಪೂಜಾರಿ, ವಯಸ್ಸಾದರೂ ಮಗಳ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಗಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ ಬಂದ ಮುದುಕ, ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಜಾವ ಕೆರೆಯ ಕಡೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಪೊದೆಯೊಳಗೆ ಮುಲುಗುತ್ತಿದ್ದ ಸದ್ದುಗಳು, ಬೆತ್ತಲೆ. ತಿಕಗಳು, ಪಚ ಪಚ ಸದ್ದುಗಳು.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ನೋಡಿದಮೇಲೂ ನಾವು ಮಾಡದೆ ಇರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ನಾವು ಅದಕ್ಕೆ 10 ವರ್ಷಕ್ಕೆಲ್ಲ ತುಲ್ಲಿನ ರುಚಿ ನೋಡಿದ್ದೆವು. ನನ್ನ ಮೊದಲ ಹುಡುಗಿ ಹೆಸರು ಆಯಿಶಾ. ಅವರಪ್ಪ ಅವರಮ್ಮನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲೋ ಓಡಿಹೋಗಿ ಬಹಳ ವರ್ಷಗಳೇ ಆಗಿದ್ದವು. ಅವರಮ್ಮ ತುಲ್ಲಿನ ಕಾವು ತಾಳಲಾರದೆ ಅದನ್ನು ತಣ್ಣಗಾಗಿಸಲು ಜಮೀಲನನ್ನುಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಳು. ಆಯಿಶಾಳನ್ನು ಒಂದು ದಿನ ಆಟವಾಡಲು ಕರೆಯಲು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋದೆ. ಇನ್ನೇನು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಳಗಿನಿಂದ ಮುಲುಗುತ್ತಿರುವ ಶಬ್ದ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಆಯಿಶಾಳಿಗೆ ಜ್ವರ ಬಂದಿರಬಹುದು, ನಾನು ಆಟಕ್ಕೆ ಕರೆದರೆ ಅವರಮ್ಮ ಕಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲಿ ಕರೆಯೋಣ ಎಂದು ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ಇಣುಕಿದೆ. ಆದರೆ ಒಳಗಡೆ ಕತ್ತಲು ಎಂದರೆ ಕತ್ತಲು. ಸರಿಯಾಗಿ ಏನು ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಮನೆಗೆ ಗವಾಕ್ಷಿ ಇತ್ತು ಅವರಮ್ಮ ಆಟಕ್ಕೆ ಕಳಿಸದಿದ್ದರೆ ನಾವು ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಸನ್ನೆಯ ಮೂಲಕ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು, ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಣುಕಿ ನೋಡೋಣ ಎಂದು ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿದೆ. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಗವಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಸರಿಸಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಅದರ ಸಂದಿಯಿಂದ ಐದು ನಿಮಿಷ ನೋಡಿದಾಗ, ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಕಡಿಮೆ ಬೆಳಕಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡ ನಂತರ ಒಂದು ಗಂಡು ಹಾಗೂ ಹೆಣ್ಣಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆತ್ತಲೆ ದರ್ಶನ ಅದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ.

ಇಬ್ಬರೂ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಹಾವಿನ ತರಹ ಹೊರಳಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನನಗೆ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಭಯ. ಆದರೆ ಬಿಟ್ಟು ಬರಲು ಮನಸ್ಸೇ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆಯೇಷಾ ಮಹಡಿ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ನಾನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವಳಿಗೆ ಸದ್ದಾಗದಂತೆ ಬಾ ಎಂದೆ. ಅವಳಿಗೂ ಅವರಮ್ಮನ ಆಟ ತೋರಿಸಿದೆ. ಅವಳಿಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ, ನೀನೂ ನೋಡಿದ ಎಂದಷ್ಟೇ ಸುಮ್ಮನಾದಳು. ಆಮೇಲೆ ಬಾ ಎಂದು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು. ನಾನು ಅವಳಿಗೆ ಕೇಳಿದೆ ಜೋಳದ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ದೆವಲ್ಲ ಇದೇ ತರ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರಲ್ಲವ ಅಂದೆ. ಅವಳು ಸುಮ್ಮನೆ ಹೂಂ ಅಂದು ಏನೋ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆದರೆ ಇವರು ಯಾಕೆ ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ ಅವರು ಬಿಚ್ಚಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಹೊರಗಡೆ ಯಾರೂ ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ , ಮನೆ ಒಳಗಡೆ ಎಲ್ಲ ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚೀನೆ ಮಾಡೋದು ಅಂದಳು. ನಾನು ಮತ್ತೆ ಅವರು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಆಟ ಆಡುತ್ತಾ ಇದ್ದರು ತಾನೇ, ಅವರು ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಅಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಯಾಕೆ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ, ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಮಾತ್ರ ಅಡ್ಬೇಕಲ್ವ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ಅದಕ್ಕವಳು ಅಯ್ಯೋ ನಿನ್ನ ಆ ಆಟ ಯಾರು ಬೇಕಾದರೂ ಆಡಬಹುದು ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನೇ ಆಗಿರಬೇಕು ಅಂತೇನಿಲ್ಲ ಅಂದಳು. ನಾನು ಹೌದಾ , ಹಾಗಾದರೆ ನಾನು ಮತ್ತು ನೀನು ಆಡೋಣ ಅಂದೆ. ಅದಕ್ಕವಳು ನಾನು ನಿನಗಿಂತ ದೊಡ್ಡವಳು ಕಣೋ ಮಾಡ್ಬಾರ್ದೂ ಅಂದ್ಲು. ಅವಳು ನನಗಿಂತ ೨ ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು. ನನಗೆ 10, ಅವಳಿಗೆ 12 ವರ್ಷ ಆವಾಗ. ಆಗ ನಾನು ನಿಮ್ಮಮ್ಮ ಜಮೀಲಂಗಿಂತ ದೊಡ್ಡೋಳು ತಾನೇ, ಜಮೀಲಂಗೆ ಇನ್ನೂ ಮದುವೇನೂ ಆಗಿಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮಮ್ಮಂಗೆ ಬಿಳಿ ಕೂದಲು ಇದೆ ಅವರು ಆಟ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ ತಾನೇ ಅಂದೆ. ಸರಿ ಸುಮ್ನಿರೋ ಆ ಬೇವಾರ್ಸಿ ಮನೆ ಇಂದ ಹೋಗ್ಲಿ, ನಮ್ಮಮ್ಮ ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟಕೆ ಹೋಗ್ತಾಳೆ ಆವಾಗ ನಾವಿಬ್ರೂ ಆಡೋನ ಅಂದ್ಲು. ಮುಂದುವರೆಯುವುದು…..

For feedback email me: [email protected]