ಮೊದಲ ಅನುಭವಗಳು ೩

ಎವಲಿನ್ ಬಂದು ಆರು ವಾರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯ ಕಳೆದು ಹೋಗಿತ್ತು. ಅವಳ ಬಗ್ಗೆ ನನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾಮಾನುರಾಗವು ನನ್ನನ್ನು
ಒಳಕಡೆಗೆ ಬಹಳ ವಿಧೇಯನಾಗಿ ಮಾಡಿಸಿತ್ತು. ನಾನು ಅವಳ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪರಿಪಾಲಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಪಾಠಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ ಬಹಳಷ್ಟು ಮಗ್ನನಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದೆ. (ಮೊದಲು ವಿವರಿಸಿರುವ ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ವಿಚಲತೆ ಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ.) ಆದರೆ ಇದೇ ಮಾತನ್ನು ಮೇರಿ ಮತ್ತು ಎಲಿಝಾಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಎವಲಿನ್ ಕೂಡ ಅವರ ಪ್ರತಿ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಗುವಿನಲ್ಲಿ ವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮೇರಿಗೆ ಕೋಲು ತೂರಿಸಿ ಹೆದರಿಸಿದ್ದೂ ಇದೆ. ಮೇರಿಯ ವರ್ತನೆಯು ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಎವಲಿನ್ ಕಡೆಗೆ ಒರಟಾಗುತ್ತಲೇ ಹೋಯಿತು. ಒಂದು ದಿನ ಪಾಠದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಮೇರಿ ತನಗಿಷ್ಟವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ ಎತ್ತಲು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಒಂದು ಬಾರಿ ಎವಲಿನ್ ಗದರಿದಾಗಲೂ ಅವಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ಎವಲಿನ್ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪ ಉಕ್ಕುವುದು ಕಾಣಿಸಿತು. ಅವಳು ಎದ್ದು ಮೇರಿಯತ್ತ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ಮೇರಿಯು ಬಾಗಿಲಿನ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದಳು. ಎವಲಿನ್ ಬಿರುಸಿನ ನಡಿಗೆ ಯಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ತಡೆದು ಅವಳ ಕತ್ತನ್ನು ಹಿಡಿದು ಎಳೆದಳು. ಮೇರಿ ತನ್ನೆಲ್ಲ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹಾಕಿ ಹಲ್ಲು ಮತ್ತು ಉಗುರುಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಪ್ರತಿರೋಧ ತೋರುವ ಪ್ರಯತ್ನ
ಮಾಡಿದಳು. ಒಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕುತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತೊಂದರಲ್ಲಿ ಎಡಗೈಯ ರಟ್ಟೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ದರದರನೆ ಎಳೆದು ತನ್ನ ಕುರ್ಚಿಯ ಪಕ್ಕ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಳು. ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಾ ಕುಕ್ಕರಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ಕೂರುವಂತೆ ತಿಳಿಸಿದಳು. ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಮೇರಿಯತ್ತ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ಕೋಲನ್ನು ತರಲು ಹೋದಳು.

ಕೆಲವು ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ ಎವಲಿನ್ ಳ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಮೇರಿಯ ನೆನಪೇ ಮರೆತುಹೋಗಿತ್ತು. ಹಾಗೆ ನನ್ನೆದುರು ಅವಳು ನಿಂತಿರುವುದು ದಯನೀಯವೆನಿಸಿತು. ಮೇರಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕೋಪ ಇನ್ನೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೋಲನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಬಂದ ಎವಲಿನ್ ಮೇರಿಗೆ ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಲ್ಲುವಂತೆ ಹೇಳಿದಳು. ಎಡಗೈಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಮೇಲಕ್ಕೆ ತುದಿಯನ್ನು ಕತ್ತಿನ ಬಳಿ ಮುಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕೋಲನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿದಳು. ಕ್ರೋದಭರಿತ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡಕ್ಕೆ ಬಿಡುತ್ತಾ ರಪ್ ಎಂದು ಮೇರಿಯ ಹಿಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಿದಳು. ಪೆಟ್ಟಾಗಿದ್ದು ಮೇರಿಯ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿತಾದರೂ ಅವಳು ಅಳುವನ್ನು ತಡೆ ಹಿಡಿಯುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮಾಡಿದಳು. ಆದ ಕಾರಣ ಅವಳ ಮುಖ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕೆಂಪಾಯಿತು. ಹೊಡೆತದಿಂದ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಬಿರುಸು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ರಪ್ ಎಂದು ಬೀಳುವ ಶಬ್ದವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಮೇರಿ ನೋವು ತಾಳಲಾಗದೆ ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕಿದಳು. ತಪ್ಪಾಯಿತು, ಇನ್ನೆಂದೂ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.; ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು. ಹೀಗೆ ಬೇಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೂ ನಾಲ್ಕೈದು ಹೊಡೆತಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಎವಲಿನ್, ತನ್ನ ಕೋಪವೆಲ್ಲ ತೀರಿತು ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೋಲನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದಳು.

ಮೇರಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಯಗ್ರಸ್ಥಳಾಗಿ ಜರ್ಜರಿತಳಾಗಿ ಹೋಗಿದ್ದಳು. ಸರಿಯಾಗಿ ವರ್ತಿಸದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಎವಲಿನ್ ಏನು ಮಾಡಬಲ್ಲಳು ಎಂಬ ಅರಿವು ನನಗೂ ಆಯಿತು. ಅವಳು ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಚಾಚು ತಪ್ಪದೆ ಮಾಡುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ನಾನು ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ಅರಿತುಕೊಂಡೆ. ಅವಳಿಗೆ ಕೋಪ ತರಿಸಿರುವುದು ಎಂದೂ ಒಳ್ಳೆಯದಲ್ಲ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯಿತು.

 

ಈ ಹೊಡೆತದ ಘಟನೆಯಾದ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಇಬ್ಬರು ಅತಿಥಿಗಳು ಬಂದರು. ಅವರು ನವವಿವಾಹಿತ ದಂಪತಿಗಳಾಗಿದ್ದರು. ಅಮ್ಮನ ಪರಿಚಿತರಾದ ಅವರಿಗೆ ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ದಿನ ಇರುವಂತೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ್ದಳು. ಆ ಪುರುಷ ನೋಡಲು ಬಹಳ ಸುಂದರವಾಗಿದೆ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಯೂ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ಮಹಿಳೆ ನಾಜೂಕಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ದೊಡ್ಡ ಸ್ತನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಚಿಕ್ಕ ಸೊಂಟದ ಜೊತೆ ಅವಳಿಗೆ ವಿಷೇಶ ಅಂದವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರು ಬಂದ ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನಗಳ ನಂತರ ನಾನು ಮನೆಯ ಹೊರಭಾಗದಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಆಗ ಅತಿಥಿಗಳ ಕೊಠಡಿಯಲ್ಲಿ ಸದ್ದಾದದ್ದು ಕೇಳಿ ಮುಚ್ಚಿದ ಕಿಟಕಿ ಸಂದಿನಿಂದ ಒಳಕ್ಕೆ ನೋಡಿದೆ. ಆ ಮಹಿಳೆಯು ಕೋಣೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದಳು ಮತ್ತು ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಆ ಪುರುಷನು ಸಹ ಒಳಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ. ಕೂಡಲೇ ಬಾಗಿಲಿನ ಚಿಲಕ ಹಾಕಿದ ಆ ಮಹಿಳೆ "ನಿನಗೆಂದು ಸಾಕಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ… ಇಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ… ಆದರೂ ಈಗಲೂ ಬೇಕೆನ್ನುವೆಯಲ್ಲ ?"

"ಖಂಡಿತ… ನಿನ್ನಂತಹ ಸುಂದರ ಪತ್ನಿ ಇರುವಾಗ ನನಗೆಂದೂ ಸಾಕಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ." ಎನ್ನುತ್ತ ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದೆಳೆದು "ಬೇಗ ಬಾ
ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯವಿಲ್ಲ." ಎಂದು ತನ್ನತ್ತ ಸೆಳೆದ. ಬಹಳ ದೀರ್ಘ ವಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಚುಂಬಿಸಿದ. ಕೈಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳ ದೇಹವನ್ನು
ಹಿಸುಕುತ್ತಾ ತನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಅವಳ ದೇಹಕ್ಕೆ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ ಚುಂಬನವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದ. ನಂತರ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡ. ಮತ್ತೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ತುಟಿಗಳು ಬಹಳಷ್ಟು ಕಾಲ ಒಂದಾದವು. ಈಗ ಅವನ ಕೈಗಳು ಅವಳ ವಸ್ತ್ರದ ಒಳಗೆ ಹರಿ ಅವಳ ಎದೆ ಮತ್ತು ಬೆನ್ನುಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಅವಳು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡವಳಂತೆ ಎದ್ದುನಿಂತು "ಬೇಗ…ಹೆಚ್ಚು ಸಮಯವಿಲ್ಲ." ಎಂದು ಉಸುರಿದಳು. ಮಂಚದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಬೆನ್ನು ತಾಗಿಸಿ ಮಲಗಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಒಳ ಉಡುಪನ್ನು ಕಿತ್ತುಹಾಕಿ ಕಾಲನ್ನು ಅಗಲಿಸುತ್ತಾ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ "ಬೇಗ ಬಾ…" ಇಂದು ಮುಳುಗಿದಳು. ಕಿಟಕಿಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿದ್ದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಅವಳ ತುಟಿಗಳು ಸಾಕಷ್ಟು ಮಾಗಿರುವಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ತನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟನ್ನು ಕಳಚಿ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಗ್ನನಾಗಿದ್ದ ಆ ಪುರುಷ ತನ್ನ ದೊಡ್ಡ ದಂಡವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಅವಳ ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ನಡೆದ. ನಾನು ಯಾವ ಪುರುಷನನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡಿರದಿದ್ದ ಕಾರಣ ಅವನ ಅಸ್ತ್ರವನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೊಮ್ಮೆ
ಭಯವಾಯಿತು.

ಅವಳತ್ತ ನಡೆದೆ ಅವನು ತನ್ನ ಬೆರಳುಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ಅವಳ ಬಿರುಕುಗಳ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದ್ದು ತನ್ನ
ದಂಡವನ್ನು ತೂರಿಸಿದ. ತನ್ನೆರಡು ಕೈಗಳಿಂದ ಅವಳ ತೊಡೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಜಗ್ಗುತ್ತಾ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅವಳ ಒಳಗೆ ತೂರಿಸಿದ.

ನನಗೆ ಸಿಡಿಲು ಬಡಿದಂತಾಯಿತು.

ಅಷ್ಟು ಬೃಹದಾಕಾರವಾದ ವಸ್ತುವನ್ನು ಏನೂ ಅಲ್ಲವೇನೋ ಎನ್ನುವಂತೆ ಯಾವುದೇ ನೋವಿಲ್ಲದೆ ಆ ಮಹಿಳೆ ತನ್ನೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡ ದಾದರೂ ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತು. ನೋವಿರಲಿ ಅತೀವ ಸುಖ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದೀನೇನೋ ಎನ್ನುವಂತಹ ಉದ್ಗಾರಗಳು ಅವಳಿಂದ ಹೊಮ್ಮಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಅವನೂ ಸಹ ಬಹಳ
ಸಂತೋಷದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಅವನು ತನ್ನ ಸೊಂಟವನ್ನು ಮುಂದೆ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಅವಳ ಸೊಂಟವನ್ನು ಹಿಡಿದನು ತನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಜಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದ. ಇದು ಒಂದಷ್ಟು ನಿಮಿಷಗಳವರೆಗೆ ನಡೆದ ನಂತರ ಅವನು ಹಠಾತ್ತನೆ ತಟಸ್ಥನಾದ. ಮತ್ತೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಹಾಗೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಸೊಂಟವನ್ನು ಆಡಿಸಿದ ನಂತರ ಸುಮ್ಮನಾದ.
ಕೆಲಹೊತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಹಾಗೆ ಇದ್ದರು. ನಂತರ ಅವನು ಶುಚಿಗೊಳಿಸಲು ಹೊರಟುಹೋದ. ಆಕೆ ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು
ಬೆನ್ನೊರಗಿ ಕಾಲಗಲಿಸಿ ಮಲಗಿಯೆ ಇದ್ದಳು. ನಂತರ ಆಕೆ ಕೂಡ ಶುಚಿಗೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟುಹೋದಳು. ಇಷ್ಟು ದಿನಗಳಿಂದ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೊರೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಕ್ಕು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಇದು ಬಹಳ ಅದ್ಭುತವಾದ ಘಳಿಗೆ ಎಂದು ಆ
ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಅನಿಸಿತು. ಸೃಷ್ಟಿಯ ಬಹುದೊಡ್ಡ ವಿಸ್ಮಯವು ನನಗೆ ತಿಳಿದಿದೆ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತು. ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಹೊತ್ತು ಹಾಗೆ ನಿಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ.

 

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು