ಮೊದಲ ಅನುಭವಗಳು ೪

ಕೆಲ ದಿನಗಳ ತನಕ ನಾನು ಅದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ವಸ್ತು… ! ಅದು ಹೇಗೆ ದೇಹದ ಒಳಗೆ ಹೋಗಲು
ಸಾಧ್ಯ ? ಮೇಲಾಗಿ ಯಾವುದೇ ಘರ್ಷಣೆಗಳಿಲ್ಲದೆ ಅಷ್ಟು ಸರಾಗವಾಗಿ ಹೇಗೆ ಮುಂದೆ ಹಿಂದಿ ಚಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯ ? ನನ್ನ
ಯೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರೀ ಅದೇ ತುಂಬಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ದಂಪತಿಗಳನ್ನು ಹಾಗೆ ನೋಡಿದ ದೃಶ್ಯ ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಧ್ಯಯನದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಆಸಕ್ತಿ ಮೂಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕ್ರಿಯೆಯು ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಅದೆಂತಹ ಉತ್ಕರ್ಷಕ್ಕೆ ತಳ್ಳಿತ್ತು. ಅದರ ನಂತರ ಅವರಿಬ್ಬರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿದ್ದ ಸಂತಸವನ್ನು ನಾನೆಂದೂ ಮರೆಯಲಾರೆ. ಆ ದಂಪತಿಗಳ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಾನು ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ಎವಲಿನ್ ಳನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಆ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಮನಸಾರೆ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ನೆನೆಯುತ್ತ ಕುಳಿತುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದೊಮ್ಮೆ ಮೇರಿಯೊಂದಿಗೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದ ಈ ರಹಸ್ಯವನ್ನು ಹೇಳಲು ಬಿಡಬೇಕು ಎನಿಸಿತು. ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ ನಂತರ ಮೊದಲ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ನಾವಿಬ್ಬರು ಒಂದಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎನಿಸಿತು. ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡ ನನ್ನ ಅಸ್ತ್ರವು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದು ಆ ಮನುಷ್ಯನದಕ್ಕಿಂತ ಎಷ್ಟು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದೆ
ಎಂದು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮೊದಲಿಗಿಂತಲೂ ಕೊಂಚ ಹಿರಿದಾಗಿದೆ ಎನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ನನ್ನ ಈ ವಿಮುಖತೆಯನ್ನು ಎವಲಿನ್ ಹೆಚ್ಚುದಿನ ಗಮನಿಸದೆ ಉಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಬಹಳಷ್ಟು ಬಾರಿ ಗಮನ ಕೊಡುವಂತೆ ಗದರಿದ್ದಳು. ಅದೊಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ತರಗತಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಅವಳು ಕೋಪದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಳು. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಾನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಗಮನ ಕೊಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ನನಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಲೆಕ್ಕಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು "ಚಾರ್ಲ್ಸ್…. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ಒಳಗೆ ಇದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಮುಗಿಸ ಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಪರಿಣಾಮ ಏನಾಗಲಿದೆ ಎಂದು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತುತಾನೇ ? ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಿನಗೇನಾಗಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಿನ್ನನ್ನು ಸರಿ ದಾರಿಗೆ ತರುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನನ್ನದಾಗಿದೆ." ಎಂದಳು.
ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅವಳು ನನಗೆ ನೀಡುವ ಪೆಟ್ಟುಗಳು ಯೋಚನೆ ಸಹ ನನ್ನನ್ನು ಲೆಕ್ಕಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅವಳು ನನ್ನ ಪೃಷ್ಠದ ಮೇಲೆ ಬಾರಿಸುವ ದೃಶ್ಯಗಳು ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ಬಂದು ರೋಮಾಂಚನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದವು. ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ಕಳೆದರೂ ನಾನು ಎವಲಿನ್ ನೀಡಿದ ಯಾವುದೇ ಲೆಕ್ಕಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೋಲು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಒಳಕ್ಕೆ ಬಂದ ಎವಲಿನ್ "ಮೇರಿ ಮತ್ತು ಎಲಿಝಾ… ನೀವಿಬ್ಬರೂ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ. ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಇಲ್ಲಿಯೇ ಇರು." ಎಂದು ಹೇಳಿದಳು. ಅವರು ಮುಂದೇನು ನಡೆಯಲಿದೆ ಎಂಬುದರ ಭೀಕರತೆಯನ್ನು ಅರಿತು ಬೇಗನೆ ಹೊರಟು ಹೋದರು. ಅವರು ಹೋದ ನಂತರ ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಹಾಕಿದ ಎವಲಿನ್ ಕೋಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ನನ್ನತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಟ್ಟಳು. ನನಗೆ ಭಯದಲ್ಲಿ ನಡುಕ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು.
"ನಿನ್ನ ಪೆನ್ಸಿಲ್ ಮತ್ತು ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕಿಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಾ.

" ಎಂದು ಕರೆದಳು. ನಾನು ಅವಳ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಭಯ ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಮಹಾನ್ ಸುಂದರಿಯತ್ತ ನಡೆದು ಹೋದೆ. ಅಂದು ಮೇರಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಂತೆ ನನಗೂ ನಿಲ್ಲಲು ಹೇಳಿದ ಅವಳು ಬಲಗೈಯಲ್ಲಿ ಕೋಲನ್ನು ಹಿಡಿದು ನನ್ನತ್ತ ಬಂದಳು.

ಅವಳು ನನಗೆ ಇಷ್ಟು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಎಂದೂ ಬಂದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವಳ ದೇಹದ ಸುಗಂಧವು ನನಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿಸಿದಂತೆ ಮಾಡಿತು. ನನ್ನಲ್ಲಿದ್ದ ಭಯ ಮಾಯವಾಯಿತು. ನಾನು ಹದಿನೈದರ ಪೋರಾ ಮತ್ತು ಅವಳು ನನ್ನ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಎನ್ನುವುದು ಮರೆತು ಹೋಯ್ತು. ಅವಳು ಎಡಗೈಯಿಂದ ನನ್ನ ಅಂಗಿಯ ಮೇಲ್ಭಾಗವನ್ನು ಮುಷ್ಟಿ ಹಿಡಿಯುವಾಗ ಅವಳ ಎರಡು ಬೆರಳುಗಳು ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ತಾಕಿದವು. ಅವಳ ಕೋಮಲ ದೇಹದ ಮೊದಲ ಸ್ಪರ್ಶ ನನಗಾಗಿತ್ತು. ಅದರ ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಕೋಲನ್ನು ಎತ್ತಿ ನನ್ನ ಹಿಂಭಾಗಕ್ಕೆ ಬಾರಿಸಿದಳು. ದಪ್ಪ ಪೈಂಟಿನ ಕಾರಣ ಹೆಚ್ಚು ಸದ್ದು ಮಾಡಿದ ಹೋಡೆತವು ನನಗೆ ನೋವನ್ನು ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ರೋಮಾಂಚನವನ್ನು ನೀಡಿತು. ನಾನು ಅವಳ ಮುಖ ಮತ್ತು ಎದೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ಹೊಡತಗಳು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಬೀಳಲಿ ಎಂದು ಕಾಯತೊಡಗಿದೆ. ಅವಳ ದೇಹದ ಸುಗಂಧ, ಬೆರಳುಗಳ ಸ್ಪರ್ಶ, ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಸಾಂಗತ್ಯ, ಹಿಂದೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಡತಗಳು ಎಲ್ಲವೂ ಸೇರಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ವಿಚಿತ್ರ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿದವು. ನನ್ನ ಅಸ್ತ್ರವು ಉಬ್ಬುತ್ತ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟಿನ ಮೇಲೊಂದು ಚಿಕ್ಕ ಗೋಪುರಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿತು.

ಹದಿನೈದನೇ ಹೊಡೆತದ ನಂತರ ಬಹುಶಃ ಅದು ಅವಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು. ಬೆಚ್ಚಿ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಹೋದಳು. ಎತ್ತಿದ ಕೋಲನ್ನು ಹಾಗೆ ಹಿಡಿದು ಅಲ್ಲೇ ನೋಡುತ್ತ ಅವಾಕ್ಕಾಗಿ ನಿಂತಳು. ನಂತರ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡು ಜೋರಾಗಿ ಉಸಿರಾಡುತ್ತ ಏನು ಹೇಳುವುದೆಂದು ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದಳು. ನಾನು ಅವಳ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಿ "ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ." ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅವಳು ಹೊರಟುಹೋದಳು, ಅಂದು ಇಡೀ ದಿನ ನನಗೆ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮರುದಿನವೂ ಅವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅವಳ ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅವಳು ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು ನನಗೊಂದು ವಿಚಿತ್ರ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಇದೆಲ್ಲವೂ ನಡೆದ ಒಂದು ವಾರದ ನಂತರ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ನಮ್ಮ ಪರಿಚಿತರೊಬ್ಬರ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು.
ಎರಡು ಮೈಲಿ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಅವರ ಮನೆಗೆ ನಾವು ನಡೆದುಕೊಂಡೇ ಹೋದೆವು. ಎವಲಿನ್ ಕೂಡ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅದುಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಸಮಯವಾಗಿತ್ತು. ಅವರ ಮನೆಯೊಳಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಉಭಯಕುಶಲೋಪರಿ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲಾ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಆ ಮನೆಯೊಡತಿ ನನಗೆ ಮನೆಯ ಹೊರಗಿನ ಉದ್ಯಾನವನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅವಳ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಆಟವಾಡಲು ತಿಳಿಸಿದಳು. ನಾನು ಉದ್ಯಾನವನವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ ಆ ಮೂವರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹತ್ತೊಂಬತ್ತರ ಹರೆಯದ ಹಿರಿಮಗಳು ಸೋಫಿಯಾ ತನ್ನ ಒಬ್ಬ ತಂಗಿಯನ್ನು ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರಿಸಿ ದೂಡುತ್ತಿದ್ದಳು.

ಇನ್ನೊಬ್ಬಳು ಆಗ್ನೆಸ್ ಪಕ್ಕದ ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿ ಕೂರದೆ ಅದರ ಮೇಲೆ ನಿಂತುಕೊಂಡು ಜೀಕುತ್ತಿದ್ದಳು. ಆ ಮೂವರೂ ಸಹ ಬಹಳ ಸುಂದರ ಯುವತಿಯರಾಗಿದ್ದರು. ಜೋಕಾಲಿಯ ಮೇಲೆ ನಿಂತುಕೊಂಡಿದ್ದ ಆಗ್ನೆಸ್ ಳ ಲಂಗವು ಗಾಳಿಗೆ ಪಟ ಪಟನೆ ಹೊಡೆದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕುಳಿತು ಜೋಕಾಲಿಯನ್ನು ಜೀಕಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯ ಲಂಗವು ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹಾರಿ ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ಚುಂಬಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆಸೆಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನಾನು ಜೋಕಾಲಿಯ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಲ್ಲುಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡೆ. ಗಾಳಿ ಆದಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ಬೀಸಲು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅವಳ ಕಡೆಗೆ ನೋಡತೊಡಗಿದೆ. ಆಗ ಯಾರೋ ನನ್ನ ಹಿಂದಿನಿಂದ ನಡೆದು ಬಂದಂತಾಯ್ತು. ಎವಲಿನ್ ನನ್ನನ್ನು ಹಾದು ಹೋದಳು. ಒಮ್ಮೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ನಕ್ಕು ಖಾಲಿಯಿದ್ದ ಇನ್ನೊಂದು ಜೋಕಾಲಿಯಲ್ಲಿಕುಳಿತಳು. ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಲನ್ನು ಅಗಲಿಸಿ ಜೋಕಾಲಿಯನ್ನು ಜೀಕಿ ಕೊಂಡಳು. ನನ್ನಲ್ಲಿ ಉದ್ರೇಕ ಮೂಡಿಸುವ ಆ ನುಣುಪಾದ ಕಾಲುಗಳು ವಸ್ತ್ರದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಪಾದದಿಂದ ತೊಡೆಸಂದಿನವರೆಗೆ ನನಗೆ ದರ್ಶನವನ್ನು ನೀಡಿದವು.

ಎಂತಹ ಸುಂದರ ಕಾಲುಗಳು…!

ಕತ್ತಲಾಗುವವರೆಗೂ ನಾನು ಅವಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆನೇನೋ, ಅವಳು ಹೀಗೆ ಜೀಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದಳೇನೋ ಆದರೆ ನನ್ನ ಈ ನೋಟದ ಆಟಕ್ಕೆ ಮಳೆ ಅಡ್ಡಿ ಮಾಡಿತು. ಮಳೆ ಜೋರಾದ ಕಾರಣ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಒಳಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು.

 

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು