ಮೊದಲ ಅನುಭವಗಳು ೫

ಕೆಲ ಸಮಯದ ನಂತರ ಮಳೆ ನಿಂತುಹೋದ ಕಾರಣ ಅಮ್ಮ ಹೊರಡುತ್ತೇವೆ ಎಂದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪದ ಮನೆಯ ಮಾಲೀಕ ಪುಟ್ಟ ಕುದುರೆ ಬಂಡಿಯೊಂದು ನಮಗಾಗಿ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ. ಅಮ್ಮ ಮುಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಚಾಲಕನ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡರೆ ನಾನು
ಮತ್ತು ಎವಲಿನ್ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಕಡೆಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೆವು. ಅರ್ಧ ಒಣಗಿದ್ದ ಒದ್ದೆ ಬಟ್ಟೆಗಳ ಒಳಗಿದ್ದ ನನ್ನ ದೇಹದ ಬಿಸಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಎವಲಿನ್ ಳ ಭುಜಕ್ಕೆ ಭುಜ ತಾಕಿದೆ. ಅವಳ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ನಡೆಸಬೇಕಾಗಿದ್ದ
ಉಪನಯನವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಲು ನಾನು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದೆ. ರಸ್ತೆಯ ಮೇಲೆ ಕುದುರೆಗಾಡಿ ಅತ್ತಿತ್ತ ಹೊಯ್ದಾಡಿದಾಗ ಸಹಜವಾಗಿ
ಅವಳ ಬಲಗೈ ನನ್ನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಅದರಿಂದ ನನಗೆ ತುಂಬ ವಿದ್ಯುತ್ ಸಂಚಾರವಾಯಿತು.

ಅವಳು ಕೈ ತೆಗೆಯದಿರಲಿ ಎಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿದೆ. ಅವಳು ಕೈ ತೆಗೆಯಲಿಲ್ಲ, ಗಾಡಿಯ ಹೊಯ್ದಾಟದ ಕಾರಣವೋ ಏನೋ ಅವಳ
ಕೈ ಅಲ್ಲೆ ಸುತ್ತ ಹರಿದಾಡಿತು. ಇದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅವಳೇ ನನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಿತು. ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ
ತಟಸ್ಥಗೊಂಡ ಅವಳ ಕೈಯ ಮೂರು ಬೆರಳುಗಳು ಕೆಳಮುಖವಾಗಿ ಒತ್ತಡ ಹಾಕಿದವು. ಆಗಲೇ ಉಲ್ಲಾಸದಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ
ಉನ್ಮಾದವನ್ನು ಇದು ನೂರು ಪಟ್ಟು ಗೊಳಿಸಿತು. ನಾನೇ ಬೇಕಲ್ಲವೇ ನಿಮಗೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ನನ್ನವನು ಎದ್ದು ನಿಂತ. ನನಗೆ ಕಣ್ಣು
ಬಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಈಗಲಾದರೂ ಅವಳು ಕೈ ತೆಗೆಯುತ್ತಾಳೆ ಎಂದುಕೊಂಡೆ. ಅವಳು ಕೈ ತೆಗೆಯಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ನನ್ನ
ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಇವಳಿಗೆ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿತು. ನನ್ನವನು ಪೂರ್ತಿ ಎದ್ದಾಗ ನಾವು ಅರ್ಥದಾರಿ ಕ್ರಮಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಮುಜುಗರವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿದ್ದೆ ಬಂದವನಂತೆ
ನಟಿಸುತ್ತಾ ಒಳ ಭುಜಕ್ಕೆ ಒರಗಿದೆ. ಈಗ ಹಾದಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ಜಟಿಲಗೊಂಡು ತಳುಕಾಟ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಈಗ ಅವಳ ಕೈ ಪ್ಯಾಂಟಿನ
ಮೂಲಕ ನನ್ನ ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಚಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿತು. 'ಓಹ್ ಎವಲಿನ್' ಎಂದು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಹೊರಟಉದ್ಗಾರವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ತಡೆದು ನಾನು ನಿದ್ದೆ ನಟನೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಿದೆ. ಮೃದುವಾದ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸದೆ ಅವಳು ಕೈಯ ಚಲನೆಯ ವೇಗವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸಿದಳು. ನನ್ನವನು ಕ್ಷಣದಿಂದ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಏರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಕಣ್ಣು ಬಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನೆಲ್ಲ ದೇಹದ ಭಾರವನ್ನು ಅವಳ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ ಒರಗಿದೆ. ಆ ಕೈಗಳಲ್ಲೇನೋ ಮಾಯಾ ಶಕ್ತಿ ಅಡಗಿದೆ ಎನಿಸಿತು. ಸಂತೋಷದ ಅಮಲನ್ನು ನೀಡುವ ಅಫೀಮನ್ನು ತಿಂದವನಂತೆ ನಾನಾದೆ. ಕೊನೆಗೊಂದು ಕ್ಷಣ ನನ್ನ ದೇಹದ ಅಣುಅಣುವೂ ರೋಮಾಂಚನಗೊಂಡು ಆಹ್ಲಾದತೆಯು ಹರಿದಾಡಿತು. ಗೊತ್ತು ಗುರಿಯಿಲ್ಲದೆ ಹಾರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ತಂಪಾದ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಮನದಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿ ಆವರಿಸಿತು.

ನನ್ನವನು ಶಾಂತನಾಗುತ್ತಾ ಹೋದ. ಆ ಕೈ ಅವನ ಕೆಳಗಿದ್ದ ಅವನ ಇಬ್ಬರು ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಹಿತವಾಗಿ ಎರಡು ಪೆಟ್ಟನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಸುಮ್ಮನಾಯಿತು. ಅವಳ ಮೇಲೆ ಹೇರಿದ್ದ ಭಾರವನ್ನು ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಿ ನಾನು ದೇಹವನ್ನು ಹಗುರಾಗಿಸಿದೆ.

ಮನೆ ತಲುಪಿದಾಗ ನಾನು ಎಚ್ಚರವಾದವನಂತೆ ನಾಟಕ ಮಾಡುತ್ತ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಅವಳ ಮುಖ ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಓರೆ ನೋಟದಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಿದಾಗ ಅವಳು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ಅಂದಿನ ಘಟನೆಯ ನಂತರ ಇದೇ
ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅವಳು ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ ಎನಿಸಿತು. ಒಮ್ಮೆ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ ಅವಳ ಗಲ್ಲಗಳು
ಮೊದಲಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ಕೆಂಪಾಗಿ ಕಂಡವು. ಅರ್ಧ ಕ್ಷಣಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅವಳ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಲಾಗದೆ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದೆ. ರಾತ್ರಿ ಊಟದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ತಲೆನೋವಿನ ನೆಪ ಹೇಳಿ ಬೇಗ ಮಲಗಿಕೊಂಡಳಂತೆ. ಅಮ್ಮ ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ನೆನಪಾದವಳಂತೆ "ಶ್ರೀಮತಿ ಬೆನ್ಸನ್ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ವಾರ ಅವರು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ
ಇರುತ್ತಾರೆ."ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದಳು. "ಯಾರವರು ಶ್ರೀಮತಿ ಬೆನ್ಸನ್ ?" ಎಂದು ನಾನು ಕೇಳಿದೆ. ಅದಕ್ಕವಳು ಈ ಮೊದಲು ಕೆಲವು
ವಾರಗಳವರೆಗೆ ದಂಪತಿಗಳಿಬ್ಬರು ಬಂದಿದ್ದರಲ್ಲ ಅವರೇ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದಳು. ಶ್ರೀ ಬೆನ್ಸನ್ ಯಾವುದೋ ಕೆಲಸದ ನಿಮಿತ್ತ ಕೆಲವು
ವಾರಗಳವರೆಗೆ ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ತೆರಳಬೇಕೆಂದು, ಆ ಸಮಯವನ್ನು ಶ್ರೀಮತಿ ಬೆನ್ಸನ್ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಕಳೆಯಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು
ನನ್ನಮ್ಮ ನನಗೆ ತಿಳಿಸಿದಳು. ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಕುದುರೆಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಆದ ನನ್ನ ಅನುಭವವನ್ನೇ ನೆನೆಯುತ್ತ ಮಲಗಿದೆ. ಎವಲಿನ್ ಜೊತೆಗೆ ಹಾಗೆ ಸಮಯ ಕಳೆಯುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬರಲಿ ಎಂದು ಹಂಬಲಿಸಿದೆ. ಆದರೆ ವಿಧಿಯೇ ಯೋಚನೆ ಬೇರೆಯದೇ ಆಗಿತ್ತು.

ಮುಂದುವರೆಯುವುದು