ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರ ಕೇಯ್ದಾಟ

ಮೆಲ್ಲಗೆ ಎನಿಸಿದರೂ ಒಂದೇ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ತೂಗುತ್ತಿತ್ತು ಮಂಚ. ನಾನು ನನ್ನ ಬಲ ಮಗ್ಗುಲಿನ ಮೇಲೆ ಮುದುರಿಕೊಂಡಂತೆ ಮಲಗಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ನನಗೆ ಬೆನ್ನು ಮಾಡಿ ನನ್ನ ಗಂಡ ಮಲಗಿದ್ದ. ಮಂಚ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅಲ್ಲಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ನನ್ನ ಮೈ ಅವನಿಗೆ ತಾಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಸಹ್ಯವಾದರೂ ಈ ಸನ್ನಿವೇಶ ವಾಡಿಕೆಯಾದಂತೆ ಅದನ್ನು ನಾನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಕಲಿತಿದ್ದೆ.

ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ನಾವಿಬ್ಬರೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಂತೆ ಆ ಕಡೆ ಇಪ್ಪತ್ತರ ಹರೆಯದ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಸ್ವಾತಿ ಮಲಗಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ಗಂಡ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ. ಸ್ವಾತಿಯೂ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದಳು. ಮಂಚದ ತೂಗಾಟದ ಗತಿ ಕ್ರಮೇಣ ಹೆಚ್ಚತೊಡಗಿ ಅದನ್ನಿನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವುದು ನನಗೆ ಕಷ್ಟವೆನಿಸತೊಡಗಿತು. ಕಳೆದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದೇ ನಾನು ನಿದ್ರೆಗೆ ಹೋಗುವವರೆಗೂ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ನಾನು ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದ ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಮಂಚ ಕುಲುಕಿದಂತಾಗಿ ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಮಂಚದ ತೂಗುವಿಕೆಯನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿ ಮಲಗಿದರೂ ಮಧ್ಯೆ-ಮಧ್ಯೆ ಅವರ ನೂಕಾಟದಿಂದ ಎಚ್ಚರವಾಗುತ್ತಿದ್ದೆ.

ದವಡೆಗಳನ್ನು ಬಿಗಿಹಿಡಿದು, ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು, ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದೇನೆಂದೂ ತಿಳಿದೂ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿದ್ದ ಅವರಿಬ್ಬರ ತೃಷೆಯ ಲಯಬದ್ಧತೆಗೆ ಮಂಚದೊಡನೆ ಅದರಂತೆಯೇ ತೂಗುತ್ತ, ಅವರಿಬ್ಬರು ಹೊರಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಶ್ಲೀಲ ಒದ್ದೆ ಸದ್ದುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ, ಹಾಸಿಗೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಹರಡಿದ ಅವರ ಮೈಥುನದ ಗಂಧವನ್ನು ಉಸಿರಾಡುತ್ತ ನಾನು ಮಲಗಿದಲ್ಲಿಯೇ ಮಲಗಿದ್ದೆ.

ಆ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ನನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಿದವಳು, ನನ್ನ ಒಲುಮೆಯ ತಂಗಿ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮವನ್ನು ನನ್ನಿಂದ ಒತ್ತೊತ್ತಾಗಿ ಕದಿಯುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಅದೂ ಆ ಕ್ಷಣ ನನಗೆ ಅಷ್ಟು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡೇ, ತನ್ನ ಕಾಮದ ಹಸಿವನ್ನು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ಏನನ್ನೂ ಉಳಿಸದೇ, ನನಗೆ ಸಲ್ಲಬೇಕಾದ ವೀರ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹನಿಯನ್ನೂ ನನಗಾಗಿ ಬಿಡದೇ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸೂರೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ನನಗೆ ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಹಾಗೆ ನಿಶ್ಚಲವಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಹಳೆಯ ದಿನಗಳು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದೊಂದು ಸಮೃದ್ಧಿಯ ಪರ್ವ, ನಿತ್ಯ ಚೈತ್ರ. ನನಗೆ ಅಪ್ಯಾಯಮಾನವಾದ ಆ ಪುರುಷರಸ ಪುಷ್ಕಳವಾಗಿ ದೊರೆಯುತ್ತಿತ್ತು - ತುಂಬಿದ ಜೇನುಗೂಡಿನಿಂದ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸೋರುವ ಜೇನಿನಂತೆ. ನನಗೆ ಬೇಕಾದಾಗ ಬೇಕಾದಷ್ಟನ್ನು ಸೇವಿಸಿ ಬೇಡವಾದಾಗ ಯಾವ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಯೂ ಇಲ್ಲದೇ ಅದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು ಆಗ ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ತಲೆನೋವಿನ ನೆಪಮಾಡಿ ನಾನು ಬೇಡವೆಂದಾಗಲೆಲ್ಲ ಆತ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಹಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಸ್ತಮೈಥುನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ. ಆಗಲೂ ಮಂಚ ಹೀಗೆಯೇ ಕುಲುಕುತ್ತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆಗ ಆ ಕುಲುಕಾಟದಿಂದ ನನ್ನ ನಿದ್ರೆ ಕೆಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಚೆಲ್ಲಿ ನಷ್ಟವಾದ ತನ್ನ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಒಂದೋ ಆತ ಸ್ವತಃ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದ ಬಳಿದು ಶುಚಿಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಇಲ್ಲವೇ ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಅದರ ಮೇಲೆಯೇ ಮಲಗಿ ರಾತ್ರಿ ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ.

ಅವನ ವೀರ್ಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ವ್ಯಯಿಸುವ ಇಲ್ಲವೇ ನನಗಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಆಗ ನನಗಿತ್ತು.

ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ಆರನೆಯ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಾಯಿ ತೀರಿಕೊಂಡಳು. ಅಪ್ಪ ನಾನು ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗಲೇ ಜೀವ ತೊರೆದಿದ್ದ. ಸ್ವಾತಿಗೆ ಮದುವೆಯ ವಯಸ್ಸು. ಆದರೆ ಅವಳದು ಮದುವೆ ಬೇಡವೆಂಬ ಮೊಂಡು ಹಠ. ಜೊತೆಗೆ ತನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅತಿಯಾದ ಹೆಮ್ಮೆ. ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಅವಳ ಸ್ವಭಾವ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ನನ್ನ ಮದುವೆಯ ನಂತರವಿದ್ದುದು ಸ್ವಾತಿಯ ಆಶ್ರಯವೊಂದೇ. ನನ್ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ತಂಗಿ, ಸ್ವಾತಿಗೆ ಹಿರಿಯವಳು, ಗೀತಾಳ ಮದುವೆಯೂ ಆಗಿತ್ತು. ಅಮ್ಮ ಹೋದ ನಂತರ ನನ್ನ ಗಂಡ ಸ್ವಾತಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಮಾಡಿದ. ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದರೆ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಓಲೈಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದೆಂದ. ಸ್ವಾತಿಯೆಂದರೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಅಕ್ಕರೆಯಾದರೂ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಏಕೋ ನನಗೆ ಹಿಡಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನನಗೆ ನನ್ನ ಸಂಸಾರದ ಸ್ವಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಿಯ ಭವಿಷ್ಯ ಹಾಳಾಗುವುದೂ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಒಪ್ಪಿದೆ. ಸ್ವಾತಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು. ಇತ್ತ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ಅತ್ತ ಬಡತನವೂ ಇಲ್ಲವೆಂಬಂತಹ ನಮ್ಮ ಬದುಕಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಂಡನಿಗಿದ್ದುದು ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಮನೆ ಮಾತ್ರ. ನಾವು ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದರೆ ಸ್ವಾತಿ ನಡುಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಬೇಕಿತ್ತು.

ಅದು ಮಳೆಗಾಲದ ಸಮಯ. ರಾತ್ರಿ ಸಿಡಿಲು ಗುಡುಗುಗಳ ಅಬ್ಬರ. ಧೋ ಎಂದು ಸುರಿಯುವ ಮಳೆ. ಇರುಳ ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಪಕಪಕನೇ ಹೊಳೆದು ಹೆದರಿಸುವ ಮಿಂಚು. ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಗೆ ಬಡಿದೊಕೊಳ್ಳುವ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತಲಿನ ಕಟ್ಟಗಳ ಕಿಟಕಿಗಳ ಸದ್ದು. ಪಾಪ, ಸ್ವಾತಿ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ಮಲಗಲು ಹೆದರಿದಳು. "ಅಕ್ಕಾ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಮಲಗ್ತೀನಿ ಕಣೇ... ಪ್ಲೀಜ್" ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡಳು. ನಾನು ಸರಿ ಒಂದೆರಡು ದಿನದ ಮಾತು, ಮಳೆಯೇನು ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ಬರುತ್ತದೆಯೇ ಅಂದುಕೊಂದು ಅವಳನ್ನು ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಮಲಗಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ನೆನಪಿದೆ, ಆ ವಾರ ಮಳೆ ಪ್ರತಿ ರಾತ್ರಿ ತಪ್ಪದೇ ಬೀಳುತ್ತಿತ್ತು. ಸ್ವಾತಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದೇ ಬೇರೆ ದಾರಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಾತಿ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಗಂಡನ ನಡುವೆ ನಾನು ಮಲಗಿರುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹಾಗಿದ್ದಾಗ ಒಂದು ರಾತ್ರಿ ನನಗೆ ಥಟ್ಟನೆ ಎಚ್ಚರವಾಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಮಂಚ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕುಲುಕುತ್ತಿತ್ತು. ನಾನು ಕಣ್ಣು ತೆರೆದೆ. ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಸ್ವಾತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಹೇಗೋ ಅವಳು ಅದುವರೆಗೂ ಮಲಗಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈಗ ನಾನು ಮಲಗಿದ್ದೆ. ಹಾಗೆ ಕದಲದೇ ಮಲಗಿದ ನನಗೆ ಮಂಚ ಕುಲುಕುತ್ತಿರುವುದು ಏಕೆಂದು ತಿಳಿಯಲು ತುಂಬ ಸಮಯ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೊರಗೆ ಮಳೆಯ ರೌದ್ರ ನರ್ತನದ ಶಬ್ದ ಗಾಢವಾಗಿದ್ದರೂ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮೆತ್ತಗೆ ನರಳುತ್ತಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ನನಗೆ ನನ್ನ ತಂಗಿಯ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನು ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡಿತು. ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಕ್ರೋಷ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಭುಗಿಲೇಳತೊಡಗಿತು. ಆದರೆ ನಾನು ಕದಲಲಿಲ್ಲ, ಅಲುಗಾಡಲಿಲ್ಲ, ಏನನ್ನೂ ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ತಂಗಿ ಮತ್ತು ಗಂಡನೇ ನನಗೆ, ನನ್ನ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ದ್ರೋಹ ಬಗೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಏನು ಮಾಡಿಯಾದರೂ ಏನು ಪ್ರಯೋಜನ?