ಗ್ರಾಮ ಕಾಮಾಯಣ - ೧೫

"ಅಮ್ಮಾ....." ಎಂದು ಕೂಗಿದ ವಿದ್ಯಾ ಮೊದಲು ಚೇತರಿಸಿಕೊಂಡೆದ್ದಳು. ಅವರಿಗಾದ ( ನಾಗು ಸರ್ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾ) ಶಾಕ್ ನೀವೇ ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ... ಲಬಕ್ಕನೆ ದಡಬಡಾಯಿಸಿಕೊಂಡು ಅರೆನಗ್ನ ಗುರು-ಶಿಷ್ಯೆಯರು ವಿಶಾಲು ಮುಂದೆ ನಿಂತರು ಅಪರಾಧಿಗಳಂತೆ...

" ನೋಡಿ ಅದು ಹಾಗಲ್ಲಾ...ಇವಳೇ.."ಎನ್ನುತ್ತ ಪಾತಾಳದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ ದನಿಯಲ್ಲಿ ನಡುಗುತ್ತ ನುಡಿದರು ಪ್ರೊಫೆಸರ್...ಅವರ ಬೆಣ್ಣೆ ಮತ್ತು ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಮಿಂದ ತುಣ್ಣೆ ಆಕೆಯ ಮುಂದೆ ತಾನು ಹಾಗೇ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ಅರಿವೂ ಇಲ್ಲದಾಯಿತು ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ನಾಗನಾಥರಿಗೆ. ಅಪಮಾನದಿಂದ ನಡುಗಿದ ವಿದ್ಯಾ ಕೂಡಾ, "ಅದೂ, ಅಮ್ಮಾ, ನಾವು ಒಂದು ಸೈನ್ಸ್ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ..ಏನಪ್ಪಾ ಅಂದ್ರೆ..."ಎಂದು ತೊದಲಲು, "ಹೂ ,ಹೂ ಬಟ್ಟೆ ಹಾಕ್ಕೊಳ್ಳ್ರಿ ಮೊದಲು... ನಾನು ವಿಚಾರಿಸ್ಕೋತೀನಿ..." ಎಂದು ಬೇಕಂತಲೆ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕುಪಿತ ದನಿಯಲ್ಲಿ ಗದರಿಸಿದಳು ವಿಶಾಲು. ಎರಡು ನಿಮಿಶದ ನಂತರ ಎಲ್ಲರೂ ಕೂರಲು, " ನೋಡಿ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸಾಯೇಬ್ರೆ..ನಾನು ಬಂದು ಅಳ್ಳಿ ಎಂಗ್ಸು...ನಿಮ್ಮಂಗೆ ಇದ್ಯಾವಂತೆ ಅಲ್ಲ..ಆದ್ರೆ ಈ ಸೀನ್ ಮಾತ್ರ ನಂಗೆ ಬೋ ಚೆಂದಾಗೆ ಅರ್ಥವಾಗತೈತ್ ರೀ!"

ಏಂದು ಅವರನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು, " ನಾವು ಮೈ ಮರೆತಿದ್ದು ನಿಜಾ ಮ್ಮಾ, ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಮಗಳ ಕನ್ಯತ್ವವನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಾನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ, ಇದು ಸತ್ಯ...ವಿದ್ಯಾ ನನಗೆ ಬಹಳ ಪ್ರಿಯವಾದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ...ನಾನದೇಕೊ ಅವಳಿಗೆ ಮಾರು ಹೋಗಿದ್ದು ತಪ್ಪು ಆದರೆ ನಿಜ.."ಎಂದೇ ಬಿಟ್ಟರು ನಾಗೂ ಸಾರ್, ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ... " ನಾನು ಇವಳಪ್ಪನಿಗೆ ಹೇಳಿದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಎಂತಾ ರಾಧ್ಧಾಂತವಾಗುತ್ತೆ ಅಂತಾ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತೆ, ಮೇಷ್ತ್ರೆ?..ಅವರ ಕೋಪ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ"ಎಂದು ವಿಶಾಲು ವಾದಿಸಲು,

ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಎದ್ದುನಿಂತು ಧೈಯವಾಗಿ ವಿದ್ಯಾ, " ಅವರ ಕಾಮ ಮತ್ತು ಹಲ್ಕಾತನ ನಿನಗೂ ಗೊತಿಲ್ಲಮ್ಮಾ ಆದರೆ ನಂಗೊತ್ತು ಬಿಡು...ಅವರು ನನಗೆ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳುವ ಮೊದಲು ತಾವೇ ಮಾದರಿ ಯಾಗಿರಬೇಕಾಗಿತ್ತು..."ಎಂದೇ ಬಿಟ್ಟಳು ಅವಾಕ್ಕಾದ ತಾಯಿಗೆ. " ಏನೆ ಬೊಗಳ್ತೀಯಾ?" ಎಂದು ಕೂಗಿದಳು ವಿಶಾಲು..ಅವಳಿಗೂ ತನ್ನ ಸಂದೇಹಕ್ಕೆ ಮಗಳ ಬಳಿ ಪರಿಹಾರವಿದೆ ಎಂಬುದು ಅಚ್ಚರಿ ತಂದಿತ್ತು.. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ವಿಶಾಲೂ ಕುಸಿದು ಕುಳಿತಿದ್ದಳು. ವಿದ್ಯಾ ಆಗ ಹೇಳಿದ ಗದ್ದೆ ಮನೆಯ ತಂದೆ ಮಾಡುವ ಹಾದರದ ವಿವರಗಳು ವಿಶಾಲೂಗೆ ಮತ್ತು ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಗೆ ಬಹಳ ಅಚ್ಚರಿ ಮತ್ತು ಶಾಕ್ ತಂದಿತು.

ಅದರೊಂದಿಗೆ ವಿಶಾಲು ಮನಸ್ಸು ಒಡೆದೇ ಹೋಯಿತು, ದುಖದಿಂದ ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅಳ ತೊಡಗಿದಾಗ ವಿದ್ಯಾ ಮತ್ತು ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಅವಳಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಲು ಬಹಳ ಹೆಣಗಬೇಕಾಯಿತು...

ಆಕೆಯ ದಷ್ಟಪುಷ್ಟ ಸ್ತನಗಳೆರಡೂ ಸೆರಗು ಸರಿದು ಇಣುಕಿ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಕಾಮ ಕೆರಳಿಸುತ್ತಿದ್ದುದು ಆ ಶೋಕದಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯಲೇ ಇಲ್ಲಾ..ಆದರೂ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡುವ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಆಕೆಯ ನುಣುಪಾದ ಕತ್ತು, ಬೆನ್ನುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಹಸ್ತದಿಂದ ತಟ್ಟಿ ಸವರಿ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಲೊಚಗುಟ್ಟುತ್ತಾ ಅವಳ ಎದೆಯ ಆಳವಾದ ಕಣಿವೆ ನೋಡಿ ಕೆರಳುತ್ತ ಹೆಣಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಕೊನೆಗೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟ ವಿಶಾಲೂ ಅದಾವುದೋ ದೃಢ ನಿಶ್ಚಯಕ್ಕೆ ಬಂದವಳಂತೆ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಂಡು ಧೈರ್ಯದಿಂದ ನುಡಿದಳು: " ಸರಿ, ನೀವು ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಹಾದರ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ನಂಗೇ ಮೂಲೆಗುಂಪು ಮಾಡ್ತೀರಾ...ನಾನು ಗೌಡತಿ ಕಣರಪಾ...ಮುಯ್ಯಿಗೆ ಮುಯ್ಯಿ ಮಾಡ್ತೀನಿ"ಎಂದವಳು ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿ ಬಿನ್ನಾಣ ದ ನಗೆ ನಗುತ್ತಾ, "ಆದರೆ ಈಗ ಮಾತ್ರ ಮಯ್ಯಿಗೆ ಮಯ್ಯಿ, ಮೇಷ್ಟ್ರೆ...ಅರ್ಥಾ ಆಯಿತ್ರಲ್ಲಾ?"ಎನ್ನುವಳು ಹುಬ್ಬೇರಿಸುತ್ತಾ...

"ಮುಯ್ಯಿಗೆ ಮಯ್ಯಿ?...ಹಾಗಾದರೆ.."ಎಂದು ಸ್ವರ ಎತ್ತಿದರು ನಾಗೂ ಸರ್..

"ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಈಗ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೋ ಹಾಗ್ ಮಾಡ್ತೀ ಅನ್ನು.."ಎಂದು ಮುಖವುಬ್ಬಿಸಿದಳು ಮಗಳು ವಿದ್ಯಾ.. "ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಸಾಹೇಬ್ರೆ...ನನ್ ಮಗಳ್ನಾ ಆಳು ಮಾಡ್ದೇಯ ಸುಕ ತಕ್ಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸನ್ತೋಸಾ...ಆದ್ರೆ, ನಾನು ಪಳಗಿದ ಮಯ್ಯಿನ ಗೌಡತಿ...ನನ್ ಗಂಡನ ಮೇಲೆ ಮಡಿಗಿದ್ದ ಪ್ರೇಮ- ಕಾಮ ಎಲ್ಲಾನೂವೆ ಇನ್ಮೇಲೆ ನಿಂ ವಸಕ್ಕೆ..’ಎಂದು ಅವರ ಹೆಗಲ ಮೈ ಮೇಲೆ ಕೈಹಾಕಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು ತಾಯಿ ವಿಶಾಲು...

"ಅಮ್ಮಾ, ನೀನು ಇಲ್ದಾಗ ನಾನು ನನ್ ಗುರುಗಳ್ನಾ ಬಿಡಲ್ಲಾ..ನೋಡ್ಕೋ..."ಎಂದು ಚಾಲೆಂಜ್ ಮಾಡಿ ನಕ್ಕಳು ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾ.. "ಅಲ್ವೇ, ನನ್ ಗುಟ್ಟು ನಿನ್ ಅತ್ರಾ..ನಿನ್ ಗುಟ್ಟು ನನ್ ಅತ್ರಾ..ಸುಮ್ಕಿರು ಮತ್ತೆ..ಓಗು ನೀನೀಗಾ.."ಎಂದು ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಮತ್ತೆ ನಾಗೂ ಸರ್ ಬಳಿ ಹೊಸದ ಹರುಷದಿಂದಲೋ ಎಂಬಂತೆ ಬೀಗುತ್ತಾ ಬಂದಳು ಗೌಡತಿ ವಿಶಾಲು...